Jdi na obsah Jdi na menu
 


Over de tijd van vergelding, over de onsterfelijkheid van de ziel en de opstanding van zielen

Al et hasachar wehaonesh wehaolam haba al hishaarut al hanefesh utechijat hametim

על עת השּׂכר והענשׁ והעוֹלם הבּא על השּׁארוּת על הנּפשׁ וּתחית המּתים

De vergelding van God hoeft niet altijd meteen te volgen na de overtreding en zelfs niet tijdens dit leven. De vergelding van God komt soms kort na de overtreding, soms na een korte of lange periode en soms na de dood, wat betekent in de toekomstige wereld - עוֹלם הבּא Olam habaa. Alles hangt af van de (voor de mens) onbegrijpelijke bedoeling van God.

De menselijke ziel is onsterfelijk השּׁארוּת הנּפשׁ Hishaarut hanefesh, de ziel heeft een apart, onafhankelijk leven van het menselijk lichaam. Daarom is het niet mogelijk om te zeggen dat het leven eindigt met de dood van de mens. De dood is volgens ons geloof alleen de scheiding van de ziel en het lichaam. De Heilige Schrift vertelt ons dat de dag van het Grote Oordeel zal komen, als alle doden zullen herrijzen תחית המּתים Techijat hametim, zij zullen opstaan voor het gerecht van de Allerhoogste. Op die tijd zullen definitief alle daden van elk individu worden vastgesteld.

Velen van hen die slapen in de aarde, in het stof, zullen ontwaken, sommigen om eeuwig te leven, anderen om voor eeuwig te worden veracht en verafschuwd. (Daniël 12:2)

De Eeuwige doet sterven en doet leven, zendt naar het dodenrijk en leidt eruit omhoog. (1 Sam. 2:6)

Jullie doden zullen herleven, de lijken opstaan. Ontwaak, jullie daar in het stof, en jubel! (Jesaja 26:19)

U levert mij niet over aan het dodenrijk en laat uw trouwe dienaar het graf niet zien. U wijst mij de weg naar het leven: overvloedige vreugde in uw nabijheid, in uw rechterhand geluk voor altijd. (Psalm 16:10-11)